
Zgodnie z przepisami, pracownik bezwzględnie musi jak najszybciej powiadomić pracodawcę o nieobecności w pracy, o jej przyczynie oraz o tym, jak długo go nie będzie. Jeśli nieobecność jest zaplanowana i wiąże się z np. z zabiegiem, informacja powinna zostać przekazana wcześniej. W przypadku nagłej choroby lub innej nieprzewidzianej sytuacji, zgłoszenie należy przekazać bez zwłoki, ale nie później niż w drugim dniu nieobecności.
Obowiązek pracownika
"Pracownik jest zobowiązany do poinformowania pracodawcy o swojej nieobecności przed jej zaistnieniem, jak również w czasie jej trwania, jeżeli nieobecność jest spowodowana okolicznościami nagłymi i nieplanowanymi. Kwestie dotyczące tych zagadnień precyzuje § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy" - informuje PIP na swojej stronie.
Jak poinformować pracodawcę o L4?
"Jeśli przepisy wewnątrzzakładowe nie określają sposobu zawiadomienia pracodawcy o przyczynie nieobecności pracownika w pracy, zawiadomienia tego pracownik dokonuje: osobiście lub przez inną osobę, telefonicznie lub za pośrednictwem innego środka łączności (e-mail, SMS) drogą pocztową, przy czym za datę zawiadomienia uważa się wtedy datę stempla pocztowego" – wskazała PIP.
Uwaga, groźba dyscyplinarki!
Niedopełnienie obowiązku poinformowania pracodawcy o nieobecności może mieć bardzo poważne konsekwencje. "Niewykonanie bądź nienależyte wykonanie przez pracownika obowiązku zawiadomienia pracodawcy o przyczynie nieobecności i przewidywanym okresie jej trwania może się wiązać z uznaniem przez pracodawcę za okoliczność nieprzestrzegania ustalonej organizacji pracy i stanowić przesłankę pociągnięcia pracownika do odpowiedzialności porządkowej z art. 108 § 1 Kodeksu pracy. Co więcej, Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 16 czerwca 2004 r. (sygn. akt I PK 639/03) stanął na stanowisku, że pracownik powinien z własnej inicjatywy (osobiście lub za pośrednictwem osoby trzeciej), w sposób wiarygodny i bez nieuzasadnionej zwłoki, powiadomić pracodawcę o przyczynie i przewidywanym okresie trwania swej nieobecności w pracy, a niewywiązanie się z tego obowiązku wskutek winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa pracownika może stanowić ciężkie naruszenie podstawowego obowiązku pracowniczego i dawać podstawę do rozwiązania umowy w trybie natychmiastowym" - podaje PIP.