Spis treści
Uzależnienie od alkoholu, wraz z chorobami somatycznymi lub psychicznymi, które uniemożliwiają wykonywanie pracy zawodowej, może stanowić podstawę do ubiegania się o tzw. rentę alkoholową.
Komu przysługuje renta alkoholowa?
Co trzeba zrobić, żeby dostać rentę alkoholową? Renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje osobom, które:
- Utraciły zdolność do pracy zarobkowej – co oznacza, że z powodu problemów zdrowotnych nie są w stanie wykonywać pracy zawodowej lub ich zdolność do pracy została znacznie ograniczona. W przypadku alkoholizmu ograniczenie takie może wynikać z chorób współistniejących (np. marskość wątroby, przewlekłe zapalenie trzustki) czy zaburzenia psychiczne (np. depresja, psychoza alkoholowa, obłęd alkoholowy), a także nowotwory i choroby sercowe.
- Posiadają odpowiedni staż ubezpieczeniowy. By ubiegać się o rentę z ZUS, trzeba mieć odpowiedni okres składkowy i nieskładkowy, którego długość zależy od wieku osoby starającej się o świadczenie.
- Uzyskały diagnozę lekarską i orzeczenie o całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy. Osoby starające się o rentę alkoholową muszą przejść ocenę lekarza orzecznika ZUS, który ocenia czy istnieje trwała lub czasowa niezdolność do pracy oraz czy stan zdrowia osoby uzależnionej pozwala na podjęcie leczenia.
Ile wynosi renta alkoholowa w 2025 roku?
Wysokość renty zależy od stopnia niezdolności do pracy i jest ustalana przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Od marca 2024 roku do końca lutego 2025 roku wysokość renty alkoholowej wynosi:
- 1780,96 zł w przypadku całkowitej niezdolności do pracy,
- 1335,72 zł w przypadku częściowej niezdolności do pracy.
Świadczenia rentowe podlegają co roku waloryzacji.
Renta alkoholowa. Pomaga czy demotywuje?
Renta z tytułu niezdolności do pracy może być wsparciem dla osób, które z powodu uzależnienia straciły zdrowie i zdolność do zarobkowania. Krytycy tego świadczenia wskazują jednak, że może ona być odbierana jako przyzwolenie na kontynuowanie destrukcyjnych nawyków. Powinna być ona zatem traktowana nie tylko jako pomoc finansowa, ale także jako impuls do podjęcia leczenia i zmiany stylu życia.
Zdaniem jej przeciwników, stanowi ona "nagrodę za nałóg" i demotywuje do podjęcia kroków mających na celu wyjście z nałogu. Obrońcy tego świadczenia argumentują z kolei, iż renta alkoholowa jest formą pomocy dla osób znajdujących się w dramatycznej sytuacji zdrowotnej i życiowej. Twierdzą, że uzależnienie jest chorobą, a nie wyborem, i wymaga wsparcia, a nie stygmatyzacji. Ich zdaniem, renta może być także impulsem do podjęcia leczenia, jeśli towarzyszą jej odpowiednie wymagania, takie jak uczestnictwo w terapii.
