Spis treści
Przed laty mówiło się o grzybku herbacianym, teraz o kombuchy. Chodzi o fermentowany napój ze słodzonej herbaty. Jest lekko musujący i słodkawy. Grzybek herbaciany był np. popularny w czasach PRL. Przekazywano sobie z rąk do rąk i hodowano. Teraz można kupić gotowe napoje z kombuchą. Można również kupić w internecie grzybek SCOBY i dołączony do niego płyn, tzw. starter. A jeśli znamy kogoś, kto kombuchę robi, możemy dostać trochę od tej osoby.
Skąd pochodzi kombucha?
Ten herbaciany napój pochodzi z Chin. Nazywano go tam "eliksirem wiecznego życia". Robiono go już najprawdopodobniej u schyłku poprzedniego tysiąclecia. Z biegiem czasu grzyb herbaciany trafił do Japonii, gdzie zyskał największa sławę. Przywiózł go tam pewien koreański lekarz, by pomóc w wyleczeniu problemów trawiennych cesarza z okresu Kofun.
Nazwa kombucha powstała z połączenia dwóch słów: Kombu - imię koreańskiego lekarza, który sprowadził napój do Japonii - "cha", co po japońsku oznacza napój. Kombucha – znana też jako grzyb herbaciany, który w istocie grzybem nie jest – to rodzaj symbiotycznej kolonii drożdży i bakterii.
Grzybek herbaciany w Polsce
Kombucha trafiła do Polski prawdopodobnie razem z herbatą, ale nie ma na to ścisłych dowodów. Herbata zawitała do Polski z Francji w 1664 roku, gdy Maria Ludwika Gonzaga, żona Jana II Kazimierza, rozsmakowała się w tym napoju. Kombucha Europy nie podbiła, ale rozsmakowani w kiszonkach i fermentowanych napojach Polacy bardzo się nią zainteresowali. Od tamtej pory moda na herbacianego grzybka powraca raz na jakiś czas.
O "grzybku herbacianym" lub "grzybku japońskim" pisała już polska prasa na początku XX wieku. Były ogłoszenia o sprzedaży samego grzybka oraz przepisy, jak napój przygotować. Wyliczano także jego zdrowotne zalety. Po II wojnie światowej znowu nastała na niego moda.
Właściwości kombuchy
W rezultacie fermentacji przy udziale cukrów z posłodzonej herbaty powstaje lekko musujący, kwasowo-orzeźwiający napój, który bardzo pozytywnie wpływa na nasz organizm. Napar dostarcza wiele cennych witamin z grupy B i C, oraz kwasów organicznych, takich jak: octowy, mlekowy, jabłkowy. Do tego zawiera cynk, magnez i żelazo. Działa korzystnie na florę jelit, wspomaga pracę całego układu pokarmowego, wątroby oraz nerek.
Dotychczas nie ma, potwierdzonych naukowo, jednoznacznych dowodów na cudowne właściwości kombuchy. Jest więc uważana za suplement diety. Jej zwolennicy twierdzą, że kombucha dodaje energii i polepsza koncentrację. Ma mieć też działalnie przeciwzapalne.
Kto nie powinien pić kombuchy?
Zaleca się, aby nie pić kombuchy w dużych ilościach i przez długi czas. Ci, którzy zaczynają przygodę z tym napojem, powinni wypijać ok. 120 ml dziennie.
Przeciwwskazaniami do picia kombuchy są m.in. problemy z układem odpornościowym, ciąża i karmienie, choroby autoimmunologiczne. Dentyści zwracają również uwagę na to, że kombucha zwiększa zakwaszenie organizmu, co sprzyja rozwojowi bakterii próchnicotwórczych w jamie ustnej. Znane są także przypadki pojawienia się efektów ubocznych picia kombuchy w postaci nudności czy biegunek. Możliwe jest również wystąpienie kwasicy mleczanowej. Kombucha zawiera śladowe ilości alkoholu.
