Urodzona 5 stycznia 1946 r. Diane Keaton ma na swoim koncie wiele znakomitych ról. Grała u Woody'ego Allena, wystąpiła w "Ojcu chrzestnym" czy znakomitej komedii pt. "Lepiej późno niż wcale". Początki jej kariery były trudne. Niektóre role wymagały wyrzeczeń, które wpłynęły na jej zdrowie.
W 1968 r. reżyser spektaklu "Hair", wystawianego w New York Baltimore Theatre, zaproponował jej główną rolę, ale pod warunkiem, że schudnie. Aktorka zgodziła się i radykalnie zeszczuplała. Potem Diane Keaton przez pięć lat cierpiała na bulimię. Wspomina tamten czas jako koszmar.
Diane Keaton o koszmarze bulimii
O swoich zmaganiach z chorobą aktorka opowiada otwarcie w wywiadach. "To była choroba psychiczna. (...) Zostałam mistrzynią w zatajaniu. Chowanie wszystkiego, co może okazać się dowodem na chorobę. Ale czy można mieć pewność, że nikt o tym nie wie? Prowadzisz bardzo dziwny styl życia. Żyjesz w kłamstwie" - powiedziała aktorka magazynowi "People". "Miałam problem - był chory i przerażający" - dodała.
W programie "The Dr Oz Show" wyznała, że w czasie choroby spożywała 20 tys. kalorii dziennie. Wyliczyła, że np. zjadała "wiaderko smażonego kurczaka, kilka porcji frytek z serem pleśniowym i ketchupem, kilku obiadów, ciasta i ciastka, kilogramy słodyczy", a popijała to wszystko litrami napojów gazowanych.
Pomogła psychoterapia
"Wszystko, co robiłam, to zaspokajałam głód. Więc byłam uzależniona. Zawsze będę uzależniona. Mam naturę skłonną do uzależniania się" - podkreśliła Diane Keaton. W wyjściu z choroby pomogła jej psychoterapia. "Pewnego dnia przestałam i nigdy więcej tego nie zrobiłam. Po prostu przestałam i nie wiem dlaczego" - powiedziała.
Co to jest bulimia?
Bulimia to zaburzenie odżywiania się. Zwana jest też żarłocznością psychiczną. To obok anoreksji jedno z najczęściej spotykanych zaburzeń odżywiania się. W przebiegu choroby występują epizody nadmiernego objadania się, po którym przychodzą gwałtowne próby odchudzania się. Zaliczyć do nich można prowokowanie wymiotów lub zmuszanie się do bardzo restrykcyjnej diety, głodzenie się. Bulimia powiązana jest z zupełnym brakiem kontroli nad jedzeniem. Osoby chore potrafią spożyć nawet parę tysięcy kalorii w ciągu godziny. Po takim epizodzie następuje poczucie wstydu, które wiąże się z potrzebą „pozbycia” się spożytego jedzenia i zmniejszenia wagi.
