Spis treści
ADHD u dorosłych (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi) to zaburzenie neurozwojowe, które - choć kojarzone jest głównie z dziećmi - często utrzymuje się lub jest diagnozowane również w dorosłym życiu.
ADHD u dorosłych – jak się objawia?
ADHD charakteryzuje się trudnościami w koncentracji, impulsywnością oraz nadmierną aktywnością, choć u dorosłych objawy te mogą przejawiać się w inny sposób niż u dzieci. Na przykład trudności w organizacji, prokrastynacja, niestabilność emocjonalna czy brak zdolności do utrzymania uwagi na jednej czynności przez dłuższy czas mogą utrudniać codzienne funkcjonowanie, zarówno w pracy, jak i w relacjach. Wiele osób z ADHD dorosłych zmaga się z poczuciem przytłoczenia obowiązkami i nieustannym wrażeniem, że "nie nadążają", co często prowadzi do niskiego poczucia własnej wartości lub frustracji.
U dorosłych ADHD może również objawiać się impulsywnym podejmowaniem decyzji, trudnością w kontrolowaniu emocji i chronicznym poczuciem niepokoju. Często bywa nierozpoznane, ponieważ wiele osób przypisuje swoje trudności stresowi, brakowi motywacji lub cechom osobowości, zamiast łączyć je z tym zaburzeniem. Diagnoza ADHD u dorosłych wymaga dokładnego wywiadu medycznego, ponieważ objawy mogą współwystępować z innymi zaburzeniami, takimi jak lęk czy depresja.
ADHD czyli… większa skłonność do podejmowania niebezpiecznych aktywności?
Według przypuszczeń naukowców, osoby z ADHD - ze względu na większą impulsywność - mają większą skłonność do angażowania się w niebezpieczne aktywności. Także te zagrażające życiu, przez co niektórzy z nich mogą umierać przedwcześnie. Postanowili to sprawdzić naukowcy z University College w Londynie.
Zbadali oni anonimowe dane pochodzące od ponad 30 tys. pacjentów podstawowej opieki zdrowotnej w Wielkiej Brytanii, u których zdiagnozowano ADHD. W kolejnym kroku porównali je z danymi 300 390 pacjentów bez ADHD. Osoby te dobrano m.in. pod względem wieku i płci.
Nawet o 11 lat krótsza oczekiwana długość życia
Po przeanalizowaniu danych okazało się, że mężczyźni z ADHD mieli krótszą oczekiwaną długość życia o od 4,5 do 9 lat, a kobiety o od 6,5 do aż 11 lat. Jak zauważyła główna autorka badania dr Liz O'Nions, choć wiele osób z ADHD żyje długo i zdrowo, to odkrycie, iż przeciętnie żyją krócej niż powinny, wskazuje na zaniedbania w zakresie opieki i wsparcia. Jak podkreśliła dr O'Nions, niezwykle istotne jest odkrycie przyczyny przedwczesnych zgonów, by móc opracować strategie zapobiegające im w przyszłości.
Autorzy badań zaznaczyli, że z uwagi na to, że nie posiadali informacji na temat przyczyn śmierci pacjentów, nie mogli ocenić, która przyczyna odpowiada w największym stopniu za przedwczesne zgony osób z ADHD.
